و‌پ: وضعیت جنگ اوکراین را چطور ارزیابی می کنید؟ در درجه اول از جهت تغییر و در واقع ارتقاء سطح فرماندهی در جنگ اوکراین از طرف روسیه را چطور ارزیابی می کنید و دلیل آن چه بود؟

- دلیل اصلی ارتقاء سطح فرماندهی در جبهه اوکراین تدارک عملیات گسترده نظامی و تغییر اساسی روش، روند و ماهیت عملیات نظامی روسیه در اوکراین است. در واقع امروزه رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه که تحت فرماندهی مستقیم فرمانده کل قوا و وزیر دفاع کشور است دسترسی مستقیم به آنها دارد. از طرف دیگر فرمانده عملیات ویژه نظامی تحت فرمان مستقیم وی بوده و فرماندهان نیروهای هوایی و نیروی زمینی ارتش روسیه به سمت معاونین وی منسوب شدند. در واقع ما شاهد هستیم که فرماندهی عملیات نظامی در عالی ترین سطح خود صورت می گیرد. در واقع همه این تغییرات نشان دهنده تصمیم جدی برای تغییر ماهیت جنگ نظامی در اوکراین است. اما جزئیات این موضوع و اینکه در چه بخش و به چه صورت این تغییرات انجام خاهد شد جزو اطلاعات طبقه بندی شده است. ولی باید منتظر تغییرات اساسی و به شکل عملیات گسترده بود.

وپ: منظور از عملیات گسترده دقیقا چی است؟ آیا منظور جذب نیروهای بیشتر و یا تجهیزات بیشتر است؟

- دقیقا همین موضوع مدنظر است. باید دقت داشته باشید که در حال حاضر عملیات نظامی روسیه در منطقه سالیدار و آرتیوموفسک (باخموت - وپ) توسط گروه‌ و نیروهای بسیار محدود نظامی صورت می گیرد. فقط 10% از نیروها در این دو جبهه متمرکز شده اند و بقیه نیروها در حال تدارک عملیات جدید هستند. 

وپ: به نظر شما چرا از همان ابتدا فرماندهی عملیات نظامی در اوکراین به عهده رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه واگذار نشده بود؟

- دلیل اصلی این موضوع این بود که از ابتدا به دلایل سیاسی رهبری روسیه قصد نداشت که موضوع اوکراین را بصورت رادیکال و طی اقدامات شدید حل کند. طبق ارزیابی‌های من نیروهای مسلح روسیه در اوایل ماه می سال گذشته می توانستند ارتش اوکراین را درهم بشکنند. ولی یک سری اقدامات و تصمیماتی اتخاذ شد که دلیل کاملا سیاسی داشت و منجر شد که عملیات نظامی در اوکراین طولانی شد. یکی از این اقدامات خروج و عقب نشینی نیروهای روسیه از حومه کی‌یف و حتی استان خارکوف بود. اقدام دوم ایجاد گذرگاه‌های انسانی برای خروج غیر نظامی‌ها بود. در طول این مدت نیروهای روسیه دست به تخریب زیرساخت‌های حمل‌ونقل دشمن نزد و رهبران سیاسی و نظامی اوکراین را مورد هدف حملات نظامی قرار نداد و همچنین مراکز تخلیه و بارگیری کمک و تجهیزات ناتو در خاک اوکراین را مورد حملات نظامی قرار نداد. همه این ترک فعال‌ها توجیه سیاسی داشت و در قالب پارادایم سیاسی بود. هدف اصلی سیاسی که در این رفتار دنبال می شد جلوگیری از دخالت گسترده ناتو در این جنگ بود.طی این مدت نتایجی که روسیه بدست آورد جنبه راهبردی و سیاسی دارد. امروزه ما می دانیم که غرب قصد دارد ادوات زرهی ساخت خود و ناتو را تحویل اوکراین بدهد. مفهوم این اقدام این است که اولا، نیرهای نظامی روسیه تمام تجهیزات و ادوات نظامی که در اختیار ارتش اوکراین بود را منهدم و از کار انداخته است. دوما، نیروهای روسیه تمام تجهیزات نظامی ساخت شوروی که در اختیار کشورهای غربی بود را نیز نابود کرد. سوما، روسیه تمام ادوات نظامی ساخت شوروی را که غرب توانسته بود از کشورهای ثالث خریداری کرده و در اختیار اوکراین قرار دهد را نیر نابود کرد. این نتیجه بسیار بزرگی است که بدست آمد. شاید یکی از اهداف سیاسی رهبری روسیه همین خلع سلاح بود. باید توجه داشته باشید که تانک، نفربر و دیگر ادوات تاکتیکی جنگی تنها زمانی در میدان نبرد کارآیی دارند که تحت پوشش مناسب سامانه‌های ضد هوایی و موشکی قرار داشته و تحت حمایت نیروهای هوایی از قبیل جنگنده و بمب‌افکن باشد. همچنین باید حمایت گسترده توپخانه‌ای و موشکی نیز باشد. سامانه ضد موشکی و هوایی اوکراین متلاشی شده است. نیروهای هوایی روسیه بر حریم هوایی تسلط کامل دارد و در حجم آتش نیز برتری کامل دارد. در چنین شرایطی ادوات زرهی ارتش اوکراین عملا بی‌دفاع هستند و براحتی توسط روسیه نابود می شوند. سوروویکین در گزارش خود اعلام کرده بود که قبل از عقب نشینی از خرسون نیروهای روسیه طی یک ماه 260 دستگاه تانک ارتش اوکراین را نابود کرده‌اند.الان ناتو در حال تصمیم‌گیری برای ارسال 29 دستگاه تانگ غربی یعنی 14 چلنجر و 15 دستگاه تانک لئوپارد است. این تنها برای 5 روز نبرد کافی است و آنها نیز مثل تانک‌های قبلی اوکراین منهدم خواهند شد.
بنابراین در عمل طولانی شدن عملیات ویژه اجازه داد که ما غرب را تا حد زیادی از نظر تسلیحات و تجهیزات ساخت شوروی خلع سلاح کنیم. از این به بعد غرب باید تجهیزات ساخت خود را به اوکراین ارسال کند. در چنین شرایطی که تجهیزات زرهی زمان شوروی تقریبا بطور کامل نابود شده و اوکراین دیگر ادوات زرهی جدی ندارد روسیه می تواند دست به عملیات نظامی گسترده بزند. 

وپ: امروزه تمامی عملیات و درگیری‌های نظامی در خاک چهار منطقه‌ای صورت می گیرد که روسیه الحاق آنها را به خاک خود اعلام کرده است. یعنی از نظر کرملین این درگیری‌ها در واقع در خاک روسیه صورت میگیرد. در چنین شرایطی شما نقش و واکنش سازمان پیمان امنیت جمعی را چطور ارزیابی می کنید؟ ما شاهد عدم حضور و دخالت این سازمان در جنگ هستیم. آیا دلیل آن این است که اعضای سازمان تصمیم روسیه در الحاق مناطق جدید را به رسمیت نمی شناسند؟

- با توجه به اسناد سازمان پیمان امنیت جمعی، این سازمان باید نسبت به حمله به یکی از اعضای آن واکنش نشان دهد. در حال حاضر اتفاقی که در اوکراین روی داد در واقع جلوگیری از حمله به خاک روسیه است. در واقع از آنجایی که دشمن قصد حمله علیه ما را داشت ما نیز دست به حمله پیش‌دستانه زدیم. ضمن اینکه باید توجه داشته باشید که در این سازمان تنها روسیه و بلاروس دارای قدرت نظامی واقعی هستند. سایر اعضای آن به مراتب ارتش‌های ضعیف‌تری دارند و نمی توانند بر روند عملیات نظامی تاثیر خاصی داشته باشند. از نظر روسیه مهم آن است که این کشورها بتوانند در مقابل چالش‌هایی که آنها را تهدید می کنند از خود دفاع کنند. لذا ما سازمان پیمان امنیت جمعی را وارد این جنگ نمی کنیم. نیازی به این کار نیست. فدراسیون روسیه به تنهایی تمام اهداف نظامی خود را دنبال می کند. حجم تولید مهمات در روسیه امروز به قدری است که تمام مصارف روزانه مهمات در جبهه را پوشش می دهد. تولید انواع موشک‌های فوق دقیق در روسیه به اندازه کافی است. می بینید که همه این ادوات هواره توسط روسیه مرد استفاده قرار می گیرند.

مصاحبه از پرویز نعمت اف